Column Marianne Loof | Komen de Chinezen hier?

Vijf jaar na mijn eerste reis bezocht ik afgelopen maand opnieuw China. Na Shanghai en Beijing stonden nu Hongkong, Shenzhen en Guangzhou op het programma. We bezochten met veertig architecten en een aantal producenten deze steden in de zuidelijke Pearl River Delta.

Hier veranderden in de afgelopen 35 jaar kleine vissersplaatsen in metropolen met miljoenen inwoners, een proces dat Michiel Hulshof en Daan Roggeveen in hun boek How the city moved to Mr. Sun fantastisch beschrijven.

Vanaf 1979 is Shenzhen gegroeid naar een stad met 14 miljoen inwoners en de ontwikkeling staat nog lang niet stil. In het stadscentrum is naast de eerste generatie onooglijke betonnen kolossen nu het ene na het andere spectaculaire gebouw te vinden. De dichtbebouwde urban villages, waar de eerste groeigolf plaatsvond, zijn gelukkig nog hier en daar te vinden: organisch gegroeide wijkjes, waar woningen tot zeven lagen opgestapeld werden met daartussen smalle straten vol economische activiteit.

Na een vervolgfase met laagwaardige en eenvormige woontorens ontstaan de laatste jaren gated communities, waar de oude bedrijvigheid helaas heeft plaatsgemaakt voor weelderig groen. Met veel glas, ruime balkons en spectaculaire vormen worden uitdagende woontorens gebouwd. Met stadsparken, boulevards en recreatiegebieden (waar de huurfietsen klaar staan) krijgen nieuwe stadswijken in hoog tempo vorm.

De stijgende lijn van kwaliteit, zowel in ontwerp als uitvoering, is onmiskenbaar. Het nieuwe vliegveld en de Stock Exchange zijn door Fuksas en OMA ontworpen, dit is een leaguewaarin de Chinese architecten nog niet aanwezig zijn. Maar ook dat zal niet lang meer duren. De tijd dat onze bouw- en ontwerpkwaliteit per definitie een hoger niveau had, wordt door de realiteit snel ingehaald. Misschien moeten we ons erop voorbereiden dat de Chinese architecten en bouwers binnenkort hier komen. Ach, alsof ze daar tijd voor hebben...

December 2015, Cobouw.nl